KİTABIN ADI | Şehitler Günlüğü |
KİTABIN YAZARI | Bilal N. Şimşir |
KİTABIN ÇEVİRMENİ | - |
KİTABIN YAYINEVİ | Bilgi Yayınevi |
KİTABIN BASKI YILI | 2013 |
KİTABIN BASKI SAYISI | 1. Baskı |
KİTABIN SAYFA SAYISI | 758 syf |
KİTABIN DİZGİ/BASKI KALİTESİ | 10/10 |
KİTABIN YAZIM-DİL KALİTESİ | 10/10 |
KİTABIN EDEBİ/SANATSAL/TARİHSEL DEĞERİ | 8/10 |
Vatan için kendisini feda etmiş evlatlar, vatanın ayakta kalması ve toplumun dirliğini ve birliğini sürdürebilmesi için şehitlik mertebesine ulaşmışlardır. Neredeyse 30 yılı aşkın süredir devam eden PKK ihanet çetesinin ülkemizi bölmek için emperyalizmin uşaklığını sürdürmeleri sonucu onbinlere varan şehit sayımız yazık ki giderek gazetelerin haber sayfalarında daha küçük yer almaya devam etmekte. Toplumun kanıksama yanılgısına düştüğü bu durum, her geçen gün, ay ve yıl artan şehit sayısı ateş düşürdüğü ocaklar dışında toplumsal bir ses haline gelememekte. Oysa toplumun, “Şehitler toprağa düştüğünde değil unutulduğunda ölürler” şiarını unutması kadar tehlikeli bir olgu yoktur. Ne yazık ki, kanımca ne devlet ve ne de TSK arşivlerinde, hain PKK çeteleri ile mücadelede yitirdiğimiz şehitlerimizin ciddi bir arşivi tutulmamakta. Basından izleyebildiğim kadarı ile çeşitli kurumların tuttuğu kayıtlar arasında da ciddi sayısal farklılıklar var. Ve asıl gerçek, şehitlerin ardından ne toplumsal bir destek var ve ne de unutulmamaları yönünde çaba sarfediliyor. Acılar zamana ve unutulmaya bırakılıyor. TSK’da dahil hiçbir kurum en azından şehit çocuklarını eğitmeye, yetiştirmeye bir kaynak ayırmıyor. (Hiç kimse, burs okul ücreti indirimi gibi kısmi ve cüzi yardımlardan bahsetmesin) Şehit anasının ödenmeyen elektrik parası nedeniyle elektriği kesilince konusu haber oluyor ve gelişigüzel yardımlar yapılıyor. (Haydi burada hep birlikte bir empati kuralım kaçımız şehitler, aileleri ya da yetimleri için, bırakın maddi ya da manevi desteği, gününün birkaç dakikasını düşünmeye ayırıyor?) Sayın Şimşir, bu kitabında kendi çapında şehitlerimiz için yapılabilecek en büyük çabalardan birisini yakın dönem için sergilemiş. Gazete kupürleri üzerinden yaptığı çalışma ile 1999 ile 30.03.2013 arasında şehitlerimizin güncesini tutmuş. Gazetelerde yer alan şehitlik haberleri ile cenaze törenlerine ilişkin haberleri kitaplaştırmış. Gerçekten üzülmek gerekir ki haberlere yansıyan biçimi ile şehitlerimizin haberleri dahi pek çok yönden eksik ve yetersiz. Öyle ki, kitabı okudukça farkediyorsunuz, bir çok şehidimizin adı gazete haberlerinde dahi geçmiyor. Bazı olaylara ilişkin bilgiler bile yer almıyor. Daha önemlisi yaralanan gazilerle ilgili basına hiçbir geri dönüş yapılmamakta. Kitap, sadece bir gazete haber derlemesi niteliği olduğundan bu ayrıntıları sayın Şimşir’in kitabından beklemek elbette mümkün değil. Ama bu kitap bir anlamda toplumsal hafızasızlığımıza ciddi bir tokat niteliğinde. Baştan sona acıyla dolu bir kitabı, eğer almaya değer bulursanız, başından sonuna kadar okumaya dayanabilirseniz, kitabı bitirdiğinizde ciğeriniz yanacak. Şehitlerimize en azından bir saygı göstermek için almaya değmez mi? |
No comments:
Post a Comment